Święta Rafka

Święta Rafka jest szczególną orędowniczką osób cierpiących, które z ufnością proszą za jej wstawiennictwem o ulgę w cierpieniu oraz o zdrowie .

Św. Rafka: kanonizowana przez Jana Pawła II

Perła wśród libańskich kobiet

Św. Rafka pochodziła z rodziny maronitów. Urodziła się w 1832 roku i jej życie naznaczone cierpieniem trwało 82 lata. Sekretem jej świętości jest proste, skromne życie zakonne. Rafka była niezwykłą kobietą, pełną dobroci i miłości do Boga i ludzi.

Być może jest nam to trudno zrozumieć, ale marzyła o noszeniu krzyża wspólnie z Jezusem. Pewnego dnia w modlitwach szczególnie poprosiła, aby Jezus zesłał jej cierpienie. W tym właśnie momencie poczuła ogromny ból nad oczami, rozsadzający czaszkę. Zaczęła stopniowo tracić wzrok. Rafka, ciesząca się dotychczas doskonałym zdrowiem, nagle ciężko zaniemogła. Ale gorąco dziękowała w modlitwie za ten dar cierpienia, który trwał wiele lat.

Pod koniec życia przeniesiono Rafkę wraz z innymi mniszkami z klasztoru św. Szymona do nowego klasztoru św. Józefa w Jrabta, który znajduje się w pobliżu Byblos. Nowy klasztor malowniczo wkomponowany w górski krajobraz, dzięki wytrwałej i ciężkiej pracy mniszek stał się w krótkim czasie rajem na ziemi: zadbany i kwitnący, do którego teraz zmierzają tysiące pielgrzymów potrzebujących pomocy niezwykłej mniszki.